رمان قهوه تلخ چشمانت

برشی از کتاب:

رمان قهوه تلخ چشمانت آرامش بی نظیری که در این ساحل موج انداخته بود، نگاهمان را با عشق به غروب زیبای خورشید گره زده بود. صدای دلنواز موج‌ها که نرم و زیبا روی هم فرود می‌آمدند و دوان دوان سرانگشتان سپیدشان را بر تن تیره ساحل می‌کشیدند، قلبمان را بیش از پیش شیفته با هم بودنمان می‌کرد. گویی در تمام این سال‌ها یکدیگر را گم کرده بودیم و حالا به هم رسیده ایم.