رمان سمفونی

برشی از کتاب:

رمان سمفونی اونی که من بهش فکر می کنم حتی بهم فکرم نمی کنه .لبخند می زنم .از ته دل و دوستانه می گویم: طف بی سلیقه ست .خودتون ناراحت نکن .کلید برق را می زند و جوابی نمی دهد . کل اتاق تاریک می شودو من روی تخت او دراز می کشم .بوی عطرش با شدت در بینی ام می پیچد.چشم های خسته ام را روی هم می گذارم.او احتمالا انقدر ارام از اتاق بیرون رفته که من حتی صدای در اتاق را نشنیدم . یا شاید خستگی زیاد باعث نشنیدن شده . چشمانم سنگین می شود .زودتر از تصورم درگیر خواب می شوم.نمی دانم خواب هستم یا بیدارم اما صدای یک زمزمه خیلی نزدیک است:خوب بخوابی بی سلیقه