رمان خانه‌ای روی ابرها

برشی از کتاب:

رمان خانه‌ای روی ابرها حالا فهمیده بودم ان اتاق چه دارد که وقتی وقتم را انجا می گذرانم تمام دلهره ها وغصه ها تمام می شود. تمام شب ها به همین فکر می کردم. یه واژه ای که من را می ترساند. به احساسی که نمی دانم از کی در من شکل گرفته بود و فکر کردن به این چیز ها سخت روی من تاثیر گذاشته بود. این احساس اینقدر بکر و کودکانه بود که حتی فکر کردن به ان هم خجالت زده ام می کرد. احساسی که تبدیل به یک جمله کوتاه در دفترچه ام شد:
-فکر کنم دوستش دارم