رمان از قنوت تا غنا ⭐️

برشی از کتاب :

حالا من بودم که خجالت می کشیدم سرم را بلند کرده و به صورتش نگاه بیاندازم. بعد از صحبت های مادرش دیگر نمی توانستم مثل قبل با او برخورد کنم.

-بابت اون روز که یه دفعه رفتم از دستم ناراحت شدی که خودتو از من پنهون می کنی؟

سرم را بلند کرده و با اضطراب گفتم:

-نه به خدا! من ناراحت نشدم. من فقط…

خنده اش گرفت و حرفم را قطع کرد:

-چرا قسم می خوری؟ یه سوال ساده بود.

به تخت اشاره کرد و با آرامش گفت:

-می شه بشینیم یکم صحبت کنیم؟

قدمی عقب رفته و با دست تعارفش کردم:

-بله، بله! خواهش می کنم.

باز هم خندید و حین نشستن گفت:

-چه قدر دست پاچه شدی؟ والا من همون محمدعطام! فرقی نکردم.